Zespół TSKN chciałby z okazji Święta Najświętrzego Ciała oraz Krwi Chrystusa, znane jako Boże ciało, przytoczyć kilka faktów dotyczących obchodów tego dnia. Jak również pokazać, że w Niemczech jest ono tak samo ważnym świętam jak w Polsce oraz że obchody praktycznie niczym się nie różnią.

Niemiecka nazwa Fronleichnamm może być myląca. Fronleichnam znaczy tyle co Ciało Pańskie. Pochodzi ono od staroniemieckich słów vron (Pan, Władca) oraz lichnam (Ciało). 

W dzisiejszej niemczyźnie wciąż stosuję się pierwotną nazwę święta Fronleichnamm, mimo że słowa Fron oraz Leichnam zmieniły swoje znaczenia. Fron oznaczające ciężką pracę lub przymus a Leichnam – marte ciało. Nazwa święta ściśle biorąc oznacza coś zupełnie innego: Słowo Fronleichnam oznacza żywotne i wesołe wydarzenie; ku czci Najświętrzego Ciała oraz Krwi Chrystusa.

To, na jaką datę przypada święto, zależy od ruchomego terminu Wielkanocy. Uroczystość Bożego Ciała obchodzona jest w 60. dzień po Niedzieli Wielkanocnej, która jest jednocześnie drugim czwartkiem po Zesłaniu Ducha Świętego. Tak więc termin Bożego Ciała przypada zawsze między 21 maja a 24 czerwca.

W Niemczech Boże Ciało jest świętem państwowym i wolnym od pracy w katolickich krajach związkowych Badenii-Wirtembergii, Bawarii, Hesji, Nadrenii-Westfalii, Nadrenii-Palatynacie i Kraju Saary. Podobnie jak w Polsce.

We wszystkich innych krajach związkowych Boże Ciało nie jest dniem ustawowo wolnym od pracy. Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa obchodzona jest w następną niedzielę. W krajach związkowych, w których nie ma dnia świątecznego, pracownicy katoliccy mają prawo do bezpłatnego zwolnienia, a dzieci w wieku szkolnym mogą być zwolnione z nauki w Boże Ciało.

Boże Ciało jest do dziś najbardziej ludowym świętem religijnym w rzymskokatolickim roku kościelnym, obchodzonym w huczny sposób z procesjami. W wielu miastach i miasteczkach przygotowuje się do tego z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem. Oprócz różnych grup kościelnych, w procesjach uczestniczą często lokalne stowarzyszenia i grupy, takie jak klub muzyczny, ochotnicza straż pożarna i przedszkola.

Po porannej Mszy świętej odbędzie się procesja Bożego Ciała. Kapłan niesie po ulicach monstrancję z Najświętszym Sakramentem, poświęconym opłatkiem. Parafia towarzyszy mu muzyką, śpiewem i modlitwą. Zgodnie z tym świętem monstrancja jest często wyjątkowo bogato zdobiona złotem i kamieniami szlachetnymi.

Na kapłana z monstrancją i hostią często rozciąga się baldachim, zwany też w Niemczech jako Tragehimmel (niebem do noszenia). Baldachim składa się z bogato zdobionego prostokątnego płótna, rozciągniętego i podtrzymywanego na czterech prętach. Niesienie niebios zazwyczaj zajmują się parafianie. Dla nosicieli baldachimu jest to zadanie honorowe.

Procesja zatrzymuje się na  czterech stacjach. Na stacje te składają się bogato ozdobione kwiatami ołtarze, ustawione na cztery strony świata. Na każdej stacji procesyjnej czytana jest jedna z czterech Ewangelii, odmawiane są modlitwy wstawiennicze, a kapłan udziela błogosławieństwa.

W niektórych regionach Niemiec oraz Austrii po dziś dzień przed ołtarzami stacyjnymi kładzie się kunsztowne dywany kwiatowe. Te kolorowe eksponaty przedstawiają sceny biblijne, święte lub chrześcijańskie symbole. Rano przed świętem Bożego Ciała parafianie z trudem rozkładają dywany kwiatowe, aby kapłan z Najświętszym Sakramentem nie musiał chodzić po gołej ziemii.

W niektórych parafiach można podziwiać specjalne procesje, które są chętnie odwiedzane przez niekatolików i są prawdziwymi magnesami dla publiczności.