Berlin, 30. Oktober 2020

Pols: Nadzwyczajny kamień milowy dla pojednania polsko-niemieckiego

Nowe miejsce pamięci nie ma być konkurencyjne dla istniejących obiektów pamięci

Dzisiaj, w piątek, niemiecki Bundestag głosami frakcji CDU/CSU, SPD, FDP i BÜNDNIS 90/DIE GRÜNEN przyjął wniosek mający na celu “spełniać charakter polsko-niemieckiej historii tworząc miejsce pamięci i spotkań oraz przyczynić się do pogłębienia relacji”. Eckhard Pols, rzecznik wypędzonych, wysiedleńców oraz mniejszości niemieckich z frakcji CDU/CSU w niemieckim Bundestagu, wyjaśnia:

“Decyzja niemieckiego Bundestagu o postawieniu w Berlinie pomnika polskich ofiar II wojny światowej stanowi niezwykły kamień milowy dla polsko-niemieckiego pojednania.

Ten ponadpartyjny wniosek został poprzedzony długimi i intensywnymi konsultacjami, które nie zawsze były wolne od codziennych obciążeń politycznych. Miejsce pamięci i spotkania będzie stworzone z myślą o młodym pokoleniu, nie ma stanowić kolejnego pomnika. Będziemy również nadal dyskutować, czy doprowadzi to do zmiany paradygmatu w niemieckiej kulturze upamiętniania, która dotychczas koncentrowała się na poszczególnych grupach ofiar.

Przyjęcie wniosku przez naszą Frakcję wynika z jednej strony ze szczególnych stosunków między naszymi dwoma krajami. Polska była pierwszą ofiarą II wojny światowej w 1939 roku. Żaden kraj nie cierpiał tak długo pod okupacją niemiecką, jak Polska. Męczeństwo tamtejszej ludności, z milionami zabitych, dotknęło prawie każdą rodzinę. Kwestia pamięci i upamiętniania jest zatem szczególnie ważna w stosunkach polsko-niemieckich.

Wniosek ten opiera się na chrześcijańskiej idei pojednania, która zawsze była charakterystyczna dla naszej frakcji. Idea zakłada gotowość, zarówno ze strony sprawców, jak i ofiar do zbliżenia się do siebie, do porozumienia się w sprawie przeszłości i do zawarcia pokoju.

Nasza decyzja jest oparta na nadziei, że inicjatywy społeczeństwa obywatelskiego w Warszawie również będą działać na rzecz upamiętnienia losu wypędzonych Niemców. W projekcie uznano zatem rolę Mniejszości Niemieckiej w Polsce, a także rolę wypędzonych i wysiedlonych, jako ważnych budowniczych mostów pojednania między tymi dwoma krajami.

Musimy zadbać o to, by nowe miejsce pamięci nie konkurowało z istniejącymi obiektami pamięci – jak np. centralnym projektem pamięci Rządu Niemieckiego o ucieczce i wypędzeniach w berlińskim Deutschlandhaus.”